| پاکستان کشوری است در همسایه شرقی ایران، کشوری به غایت فقیر که هراز چندگاهی شاهد سیل مهاجران فقیر آن کشور به سمت ایران بوده ایم. همین هائی که پس از ورودشان بر خلاف افغان های مهاجر که سعی دارند از بازوی خود امرار معاش کنند، به شیوه گدائی ارتزاق می کنند.چندی است که این کشور همسایه محلی امن برای اغلب گروه های تروریستی در منطقه تبدیل شده که البته به نوعی از حمایت آن کشور هم برخوردار هستند. این گمان می رود که گروه های تروریستی موجود در آن کشور به نوعی برای آنها منافع اقتصادی نیز داشته باشند، از آنجا که پاکستان را معمولا ارتش آن کشور اداره می کند بعید است که گروه های تروریست بدون چراغ سبز آنان بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند، کما اینکه گروه القاعده و طالبان نیز همانجا پا گرفت و اندک اندک فعالیتهای خود را توسعه بخشیدند.از آنجا که پاکستان کشوری است مجهز به سلاح اتمی، رویاروئی نظامی با این کشور ممکن است فجایع اتمی زیانباری به دنبال داشته باشد و لذا به جای آن اعمال مجازات های اقتصادی راه بهتری برای مجازات آن کشور است. البته این مجازات ها نه به منظور فشار بر مردم آنجا بلکه با هدف متقاعد سازی دولت مردان آن کشور جهت تخلیه تروریست ها از آن کشور صورت پذیرد.برای نیل به این منظور انتظار است دستگاه دیپلماسی کشور فعال شود و با شکایت از دولت پاکستان در مجامع جهانی آن را محکوم به مجازات نماید. خود ایران هم می تواند درحال حاضر به صورت یک جانبه این مجازات ها را اعمال نماید. قطع واردات برنج از پاکستان، ممانعت از ورود گرسنگان آن کشور به داخل مرزها، تغییر خط لوله گاز، که قرار است گاز ایران را از خاک پاکستان به هندوستان برساند (و اتفاقا پاکستان هم از ایران زیاد امتیاز می گیرد) به مسیر دیگر مثلا مسیر بستراقیانوس هند یا مسیر خاک افغانستان و مجازات های دیگری از این نوع را می توان از هم اکنون روی میز گذاشت.مهمتر از همه نزدیکی بیشتر ایران به هندوستان به عنوان یک رقیب دیرینه پاکستان علاوه بر اینکه جایگزین خوبی برای محصولات وارداتی از پاکستان خواهد بود در نگاه بلند مدت و پیشبینی یک برخورد نظامی نیز مفید فایده است. در این صورت شاید دولت پاکستان ترجیح دهد که به جای منافع اندک حاصل از گروه های تروریستی به منافع بلندمدت رابطه با ایران تن دهد و بیش از این خاک خود را در اختیار دشمنان ملت ایران قرار ندهد. |
↧
مجازات اقتصادی پاکستان
↧